Der Mandelboum ir Blüeti,
Ä Einsami Seel im Körper,
d' Macchiatotasse i de Händ.
d'Milchstrass vor de Ouge, Stärnstund.
Ä anderi Dimension, d'Gedankewiiti,
Unändlich, befremdend, mini Gedankewält.
Wie ä Stärnschnuppe wo isch vergange,
id Dunkelheit, wo ke Liecht me empfaht.
Underem Stärnehimmel zu Stoub pulverisiert, im Liechtschiin zersetzt i Atom, nid Griifbar.
Zu Stärnestoub zerfalle, vorem Ouge Spiegel, spieglet das Liecht vo früecher,
Schwarz, Brun-Wissi umrisse erkenneni nu.
Bhalte mi Wach, miner Schlafstörige,
Störe mii Schlaf ir Nacht, drum sitzi da.
Muesses im Oug bhalte, wie d'Wiitsicht,
trages mit mir ume, mini Churzsichtigkeit,
Bi im Minusbereich, muess Mi Sälbstwärt korrigiere, irgendwie,
d'Linse zwar drin, gseh glich nid klarer.
Es Chratzet mii im Oug,
Ä Graue Star, ir Nacht, flügt nid verbii.
I gseh öppis wo du nid gsesch,
das isch mis Härz.
Es füehlt sich Komisch aa, als hets ke platz, Gfüehl füehle sich Fremd aa,
Wie nid vo hie, drum wirds verdrängt,
Ufer gliche Chugle, ir gliche Brust,
stecke blibbe underer gliche Dechi,
im gliche Bett aber nid usem gliche Material,
D'Gfüehl vo sich wäg z'stosse, isch wie Rassismus, Gsellschaftlich anerchannt.
Härzlos: ä herti Schale, ä Weichi Schale unedran, u e herte Chärn zmits drinn.
Dä droht z' zerbräche ir letschti,
Haltiis us oder nid? Ke Ahnig!
Komplimänt, guet gmeint aber zerkeie vor de Ouge wie ds Kokos vom Raffaello bim Kaffii, Es hinderlaht siner Süesse Spure, aber die Splitter flüge dervoo u wärde mir gno,
vo irgend somne Spatzehirn ufem Balkon.
Wie der Barista setzi d'Latte immer höch aa i weisses, Sie sinkt ii, normal, bi mirs gwöhnt.
Lehre dermit umzgah, realistisch z'blibe.
Wet mir alls nume Wiis Male,
Aber jetz verderbt dä Dunkel Gröstet Kaffii
mis Wiss, d'Dunkelheit häbt sich ueche u drängt sich i Vordergrund, gseh wie z'Häll vergeit vor mim Innere Oug,
I ha nüd ir Hand, usser die Glasigi Ummantlig vo dem ganze.
Es isch keit, id töifii, schinnt unereichbar,
Füehle mii seperiert vo mine Gfüehl,
gseh nume nu Düster, obedrin.
Wed chli vo allem, z'guete u z'schlächte,
Hell, Dunkel, Schwarz wie d'Nacht.
Warm u Chalt gib mir alls, aber nid nüd.
Cha das nem, es isch ds Dunkel hie u nu wiiter ache für i ds Wiis z'glange chani nid, gfüehlt.
Misch mi drunder, mitme Kaffeelöffelschwung,
wie jede wo es Latte Macchiato bstellt.
Die Ziel woni nid erreicht ha.
Der Kontrast zum Schuum obe dran,
Schint ee wie öppis unerreichbars,
Das isch eigentlich nume heissi Luft wo blibt chläbe am Tasserand, sich iibrennt wie ds Dunkle i mis Härz u blibt.
Befreie mi vomne Perfekt Strukturierte Bild, s'isch ned als Schlächt, Okei, Guet,
Schwarz, Brun, Wiss, Bunt.
Weds nid bewärte, villich isches eifach,
U so ischs guet.
"Ds Beste chunnt no", i weiss nid.
Es heisst eigentlich Ärdaaziehigschraft,
isch aber eher abstossend, passe nid i ds Bild vor Gsellschaft, wie der Pluto,
Rassismus geit im Wältall witer,
will er nid i d'Schemata passt.
Mache chli Schematherapie mit dir,
für usezfinde wied dii füehlsch.
Packe d'Schablone us für ds gseh dass du glich schinnsch wie die meischte Andere.
So o ii, nume chli anderi Farb, chli anderi Problem, aber das längt ja bekanntlich nu immer für Sache uszgränze.
Es brucht alli farbe u gfüehl, dunkel u Hell füne Gsundi Wahrnähmig.
Verstah die Wält nid ganz,
Graue Star, Grüeni Wise,
gueti Ziit, Schlächte Rat,
Gueti Usredene, Schlächti Brichte.
Meh verfluecht als ga Biichte,
Schlächti Gfüehl, Gueti Stimmig,
zminscht am Weekend im Club under Alkoholiifluss, aber Gloube isch nid wichtig.
"Es Höch uf d'töif", es giit immer öppis z'fiire.
Menschemengene versammle sich für Füürwärkskörper z bestune underem Stärnehimmel, stöh im gliche zug uf d'Strass use u protestiere gäge Klimasünder, Bombeaaschleg u Krach i ferne Länder.
Muess ke Pro Israel Flagge schwänke, hasse destwäge kenner Muslime, bi ke Antisemit.
Bi nume gäge z'töte vo unschuldige Mensche.
Werum isch es Russisches Läbe weniger wärt, nume will sii emne Befähl folge, vo däne obe,
Wie die ir Ukraine oder will me Rational nu immer aller i glich Topf cha schmeisse?
Schmeisse die Chugle id Waagschale,
d'Ärde gwichtet am meiste.
D'Schweri hie druffe erdrückt mii, sie isch gfüehlt grösser als uf de andere Planete, sogar der Newton würd mir rächt gäh.
So viel Bürde wo mir stosse vor üs hii,
für allne z zeige das mir mitem ne Blaue hagge für 14 Franke öpper sii, wo mir nid si.
Wott nume es Latte Macchiato, mit chli Glace.
Gib mir chli Pluto Bluetorange, Mondfinsterniss, Bitter Schoggi Praline, Saturn mit Brätzeli bitte, u wes muess sii nu chli vo dem Grün, Wiss, Blau, Rote, wo Grau schinnt u stinkt bis zum Himmel, für d'Farb.
Wott nume Rueh u Friede,
U nid ds Früeh id Rueh für immer.

-Diego Bircher