Gebätt isch ke Garantie,
Dass das iitritt was du dir wünschisch,
Wes aber öppis giit wo du chasch mache für mii, isch für mii z'einzig logische es Gebätt.
Sötts ke Gott gäh gloubi das die Wünsch i mis Härz chöme, irgendwie düre Nachthimmel.
I de dünklischte Ziite, nützt leider nid viel z'wüsse das "Du für mii da bisch".
Lieb gmeint aber we die Dunkelschwarzi Wolke ufzieht, wo mii duurhaft umgiit,
alls abfaht a Liebi, Gfüehl u Wiitsicht,
Hetti ke Chraft mis Telefon z'ergriffe u dir z'säge wies würklich isch.
Wed erstarrsch i däm Momänt u d'Waag langsam äne ache geit,
Ischs wie Armdrücke mitem Tod.
D'Gedanke wiegä eigentlich nüd,
usser weme Schwügt, wirds Schwer.
Drum versuechi so Transparänt z'sii.
Mis ganze Gedankeguet isch ä Steiihuffe,
wo mi droht ds Erdrücke, versueche nah dis nah dä Druck z'senke u d'Wunde la z'verheile.
I Schribe für dasi cha loswärde, wasi dänke u füehle obwohl mir das ir letschti Fremd isch.
Mini Meinig u miner Texte sii kes Absoult, nume ä Subjektivi Wahrnähmig.
Es füehlt sich oft aa als würdi angens gah, dass isch d'Todesangst.
I kenne das Gfüehl ha mini Nahtoderfahrig ka. Ds Läbe isch inere Millisekunde a mir verbii zoge, wie im Film, Het um paar Millimeter mitem Chopf amne Heck aaghänkt woni ir Kurve bi Gläge mitem Roller.
E Schockmomänt, es extrem Intensivs Erläbniss, viel Gschichte u Bilder sii denn ume ueche cho, Guets u Schlächts.
I schöpfe bis hüt us däm Erläbniss.
Das woni dürläbe söll ke verschwendeti Läbensziit sii, sondern mis Läbe u Umfäld schmücke mit Erkenntnis über die Sache wo ds Läbe mit sonere Chrankheit mit sich bringt.
Depression isch ä Rebellion gäg eim sälber.
Es isch nid logisch dasi all das überläbt ha,
i weiss wies isch wes fasch z'Änd geit.
Dunkelheit umhüllt mii ständig,
I kenne nüm viel anders.
Der gröscht Verlust i mim Läbe o wenis nid gärn zuegäh, bii ig gsi.
Jede Tag isch es Gschänk, ke Garantie dasi Morn ufstah, kes Verspäche woni cha gäh.
Schlussendlich isch alls hie Ändlich, u gloub mir i ha so viel meh übercho als i mir ha chönne vorstelle, o wes oft nid so schinnt.
Gott isch guet für mii.
Egal öb mi d'Suizidgedanke iihole oder nid,
Egal öb Depression mi irgendwenn erdrückt,
Egal öbi Morn ufstah oder nid.
das verschiebt mis Gottesbild nid,
Chrankheite giit's, das isch Fakt.
Mini Seel würd irgendwie glich nah dis nah, Tag für Tag gheilt, obwohl d'Chrankheit blibt.
Gloub mir i gibe z'beste u meh chani nid.
Du darfsch aber o wüsse, ii bi im Friede.
Villich isch die Chrankheit mis Todesurteil,
i weisses nid, aber es würd ke Rolle spiele.
Hett ds Beste gäh, alls versuecht, de wers okeii, o weni jitz d'Träne i de Ouge ha,
merki es het gschafft i mir inne.
Viel ziit isch vergange, woni ha dörfe lehre Dankbar z'sii.
Gibe alls für nu chli dörfe z Schnuufe,
Ha nu chli Lungevollume führig,
I gseh viel Mensche dür mini Ouge
Um mii um, wo liide u das tuet weh.
Es wer nid fair weni nid mis beste würd gäh.
Wett dir eifach säge.
Sälbst we nid das iitrifft wo du u ii wette,
Ischs okeii, Gebätt isch äbe ke Garantie,
aber e Wunderbari Art Mensche z zeige dass du a sii dänksch, für Sie iisteisch u se Liebsch.
I bi dankbar für dis Gebätt, dii Glückwunsch, nenns wie ds wosch.
Es isch hert aber mängisch heilt der Körper nid, u de ischs um so wichtiger z'luege dass d'Seel gheilt darf sii.
Ii weiss ii gseh oft nid düre, ha ja o ä töife Dioptrienwärt Rächts u Links,
villich isch das d'Ironie vom Schicksal.
Versprich mir Eiis wed irgendwenn vor mim Grab steisch, der Grabsteii gmeislet.
Lah mii gah, es isch okeii, Gott het gluegt uf mii, er het mi Imaginär ufgfange woni mit Füfzähni ufer Brügg bi gstande,
I bi im Friede, hane gfunde.
Wies mir würklich geit wüsse Sächs Persone
u die länge vorerst.
Das längt für mii, egal wie lang ii Läbe hie.
Mis Härz pumpet no, i bi Dankbar.
Mis Zügniss, miner Texte,
mis Läbe söll Züge vo Ihm.
Chilcheglogge vollände irgendwenn mii Härzschlagton i ds Ewig, aber no nid hüt.
Das isch ke Abschiedsbrief, dasi isch us Liebi.

-Diego Bircher