Ds Schöne & ds Bischt

Mii brucht Chüehls Bluet i däre Wält,
Es friert i mine Arterie u Vene, bisi friere.
Wie es Artilleriefüür, schiesst der Bluetdruck id Höchi, köres Ruusche ir Luft, versueche Ruehig z'blibe, ds Härz pumpet nu.
Sitze da, schwitze mir eine ab, i där Schützegrabesauna,
Es wird warm um z'Härz aber innedrinne blibts chalt, der Schweiss tropfet.
Ä Fluet vo Gedanke überchummt mii,
Vertribt d'Lockerheit usem Körper u sehnt sich nach Liebi, Friede u Vergäbig.
Köre fasch nümme, miner Ohre wie Toub.
Ä offni Wunde, wo Weh tuet wiene Sou.
Die Stimme woni köre i mim Chopf, Sie verbrumme mir mii Schädel, wie Granatedetonationstschädder.
Die Wörter wo eim zu Ohre chömme, chönne Verletze oder ufboue.
Gueti Zunge Spräche, Vergäbe, Gebätt, enthalte überleiti Sätz u erboue Seele.
Bösi Zunge säge, Verspräche, Verflueche, Verdräihe, Versäge ohni dra z'dänke, zrügg näh chasch se nid.
S'isch wie im Chrieg, hesch troffe mit dire Chugle, giits kes zrügg meh, d'Wunde blüetet, der Todesstoss isch Tatsach.
Da chasch dii nu so viel du wosch entschuldige, gfalle isch gfalle.
Sälbst die best usgwählte Wörter vom Bataillonskommandant hälfe nüme.
Finde gfalle am Läbe wiedermal, chli Energie.
Ds Läbe dennoch Hunger Games,
Wie ds Korea, Nordischi Chelti.
Z'Guete folgt oft em schlächte Biispiel,
Ying-Yang, Schwarz- Wiss dänke, Graubereich Todeszone gmäss Mensche ii Kreise wo z'gfüehl hei i allem z'wüsse was Sach isch.
Cha ä chüehle Chopf bewahre d'frag isch wie lang, ha die Tote Hose anne u es versteinerets Gsicht im Grind wie ä Ötzi im Ewige Iis.
Es isch als würdsch mir säge, gib es Perfekts Bild vo dir ab, Spoiler es isch nid müglich, wills nid d'Realität isch, wie Chriegsfilmdramas.
Weni das wett gani uf d'Strass u luege d'Hoffnigslosigkeit ir Gsellschaft aa.
Es Wirrwarr vo Chopfnicker wie Tubeschare, wo mir entgäge chöme a de Bahnhöf u Häfe.
Mii Glücksschmid isch gloub eifach i de Ferie,
Der Zug isch mir vorer Nase abgfahre oder
Z'Boot geit z'grund, ha ke feste Bode meh.
Es verwirrt mii, wie der Sturm wo grad tobet.
Mis Härz sig am Rächte Fläck verrütscht,
Ii pass nem i das Bild.
Verstecke mii ee lieber hinderer Kamera, de gseht me mii nid, also me gseht mii scho aber ii bi gröschteteils us de Erinnerige glöscht im Teil vor Lösig, bi nume ä Teil vom Problem wie alli wo nid wei tschuld sii.
Ha viel Momänte festghalte uf Kamera, Liebi wo liebt, Hochziite so Romantisch wie sii si.
Ha gmerkt Romantik isch ä Ziit, ä Kunst,
ä Versuech chli Perfektion abztrotze,
Liebi schön verpackt, ä Sehnsucht,
Es "Es isch nahe zu Perfekt".
Villich Zwiifli eifach z'fest am guete Resultat, wie ir Oberschuel, villich Resultiert us Schlächtem guets u us guetem Schlächts.
Versueche grad klari Gedanke z'fasse aber d'Benzo's störe mii Gedankestrom u der Whiskey verhallt im Mull u betäubt ds Halsgoumezäpfli.
Betäub lieber mis Närvesystem,
Mii Chopf, mis Härz närve mii,
Es isch schwär, nid Tragbar, Thomas Inch Hantle, Standart.
Chralle mii fest a däm griff u hoffe i mas bha.
Bii Frei Solo underwägs, wie der Honnold Alex.
Ds einzige wo mii rettet bimne Sturz isch der Gedanke das ds Ewig aabräche wird.
Gibe mii gschlage es witers mal wie der
Justin Gaethje.
Bi a mini Gränze gange, das schinnt mis K.O,
i däm Punkt z'sii, ds Matt o weni wett glänze.
Wott o nid Spure, bi ke Tourefüehrer, aber söll vorab gah, wies ä Maa macht ir Gsellschaft.
Ii muess ä andere Wäg finde, ds Läbe z'läbe.
Gloube a ds guete, sig aber ds Schlächte,
Sig dä, sig dert, nid hie, nid da, nid gnueg wasi tue, Flashbacks id Schuelziit.
Schweiss badet wachii uf u Chiiche mir d'Lunge usem Muul.
Was isch de Gnüege u was isch de Rächt?
Was isch de Grächtigkeit, öppis wo sich nid rächt?
Was giit dir z'Rächt?
Du bstellsch bim Ober, Gricht,
Als giebs öppis grächts z'Ässe hie,
Giebs öppis Grächts z'Ässe würdis verteile i de Strasse, vor de Chilchene a de Bahnhöf u ii de Stedt, es gieb es Happy End.
Das isch Liebi u Läbe, Läbe us Liebi u Liebi usläbe, es isch u blibt miis Gnuusch, es Knübel, ä Grübelnuss wie ii.
Usenand näh chasch mii Schnäll, zäme setze wird Schwierig, das überlasch besser mir.
Die Egge sii zwar nid Scharf, die Kante sii broche u glich wirds dii verletze, wed am Zämebou beteiliget bisch.
Ä Rubikscube löse u aller Farbe uf jeder Siite chönne merke bi jedem Schritt, so gseht mis Läbe us, ha alls underer Kontrolle müesse ha. Lehre grad Verantwortig abzgäh, los z'lah, u z'Vertroue wie Pfärrer.
Wed nume er Ursprungsposition necher cho, so dräihi zrügg u vor, Schmiere die Achse, verbinde die Farbe, bisi irgendwenn es schöns Chaos oder es Komplets Bild ha.
A Wiehnachte isch d'Chrippe zum King Size worde, ds Fest vor Liebi für ufzeige der Zerbruch wo isch passiert u d'Einsamkeit wo herrscht.
Mini Liebi wird oft Missverstande.
Wünscht oo ii hett die Cherze nid unbeufsichtigt glah, die Soumoore isch z'Bode, der Docht nid verglimmt.
Mis Härz tiggt, tiggt, Bumm, alles steit i Flamme, Chole, Rabe, Schwarz.
Ha scho mal öppis Schwarzes anne bises öppis dünklers giit.
Das Huus brennt, wähle Eiis, Eiis, Acht.
Es Löscht mir ab, überlah d'Flamme em Holz, muess nu meh lehre Verantwortig abzgäh.
Es liegt nid alls a mir, ii wirde niemer chönne Rette, bi ke Superheld, bi nume ä Mensch u das macht üs us, ä Spezies wo hilf brucht.
Versueche mis Härz z'erhalte u d'Farbe,
bis sii verwäsche.
Wede nach a mis Härz wosch, muesch chlopfe, solangs chlopfet chani uftue.
Villich tueni uf u villich nid, de ischs oft nüd persöhnlich sondern zu mire Sicherheit.
We de eis d'Stilli iitritt, de lisisch am Beste d'Texte, de weisch für wasi Kämpft u iigstande ha, ii hoffe ii cha dir nu meh verzelle, vo Freud, Fründe, Liebi, Gott, ds Wort, ds Ewig, ds Schöne u ds Bischt wo zum Läbe derzue kört.
Ii sueche mir Mensche us wo i mis Härz dörfe u die dörfes o Verletze, für die ischs mirs Wärt, z'Kämpfe, der Schmärz u wes z'viel isch begleiti dii bis use, verabschiede dii Dankbar.
Bi o nume z'Bsuech hie, bruche mängisch o eifach ä Tapetewächsel, we sie vor sich hii schimmlet u ii versinke.
Es würd nie me wie Früecher, es isch schnäll vergässe, verdrängt was isch gsii.
Ii wett Dankbar Abschied näh, vo dir, vo mir, vor Wält, vo üs.
I ha nüd mitbracht, stah da mit leere Händ u chaltem Härz.
Dänk draa uf Morn hei mir kes Aarächt,
Es isch es Gschänk.
Ha LG gschribe, weisch nid wasi meine dermit, gloubi, nume weni wüsse gloub mir.

-Diego Bircher